طلاهای فراونی که درساخت گوسالهی سامری بکار رفته بود آن را به جسمی
پرقیمت و پر زرق و برق تبدیل کرده بود که نقش مضاعفی داشت برای آن مردم
دنیاپرست تا راه هدایت را فراموش کنند. اما برای مقابله با این فتنهی بزرگ
و بیدارکردن مردم گمراه، حضرت موسی (علیهالسلام) گوساله را سوزاند، آن را
خُرد و تکهتکه کرد و ذرات آن را به دریا ریخت.
حالا آیا واقعا راهی نبود تا آن همه طلا را از بین نبرند؟ آیا به این کار، اسراف گفته نمیشود؟
متن کامل را اینجا بخوانید